[Footnote 5:  Lentulo\, Sec. 501.33.]

    [Footnote 6:  ut ... nuntiaret\, Sec. 501.40.]

    [Footnote 7:  dies\, cf. annos, 1. 9.]

    [Footnote 8:  animis\, abl. of manner.  Do you see one in line 15?]

[Footnote 9:  This is the usual form for the beginning of a Latin letter.  First we have the greeting, and then the expression Si vales, etc.  The date of the letter is usually given at the end, and also the place of writing, if not previously mentioned in the letter.]

    [Footnote 10:  quo\, _where_.]

    [Footnote 11:  dis est gratia\, _thank God_, in our idiom.]

    [Footnote 12:  Asia refers to the Roman province of that name in Asia
    Minor.]

    [Footnote 13:  altum mare tenuimus\, _we were well out to sea._]

    [Footnote 14:  nec iam\, _and no longer_.]

    [Footnote 15:  adflictati\, perf. passive part. _tossed about_.]

    [Footnote 16:  What construction?]

    [Footnote 17:  die\, Sec. 501.35.]

    [Footnote 18:  ut ... portaret\, Sec. 501.40.]

    [Footnote 19:  Athenis\, Sec. 501.36.1.]

    [Footnote 20:  darem\, cf. portaret\, l. 6.]

    [Footnote 21:  Why not ad domum\?]

    [Footnote 22:  Kalendis Martiis\, _the Calends_ or _first of March_;
    abl. of time, giving the date of the letter.]

LXIV.  LENTULUS REACHES HOME :  PUBLIUS VISITS POMPEII WITH HIS FATHER

Post paucos dies navis M. Corneli Lentuli portum Miseni[1] petiit, qui portus non longe a Pompeiis situs est; quo in portu classis Romana ponebatur et ad pugnas navalis ornabatur.  Ibi naves omnium generum conspici poterant.  Iamque incredibili celeritate navis longa qua Lentulus vehebatur litori adpropinquavit; nam non solum vento sed etiam remis impellebatur.  In alta puppe stabat gubernator et non procul aliqui milites Romani cum armis splendidis, inter quos clarissimus erat Lentulus.  Deinde servi remis contendere cessaverunt[2]; nautae velum contraxerunt et ancoras iecerunt.  Lentulus statim e navi egressus est et[3] ad villam suam properavit.  Eum Iulia, Publius, totaque familia exceperunt. [4]Qui complexus, quanta gaudia fuerunt!

Postridie eius diei Lentulus filio suo dixit, “Veni, mi Publi, mecum.  Pompeios iter hodie faciam.  Mater tua suadet[5] ut fructus et cibaria emam.  Namque pluris amicos ad cenam vocavimus et multis rebus[6] egemus.  Ea hortatur ut quam primum proficiscamur.”  “Libenter, mi pater,” inquit Publius.  “Tecum esse mihi semper est gratum; nec Pompeios umquam vidi.  Sine mora proficisci paratus sum.”  Tum celeriter currum conscenderunt et ad urbis muros vecti sunt.  Stabiana porta[7] urbem ingressi sunt.  Publius stratas vias miratur et saxa altiora quae in medio disposita erant et altas orbitas quas rotae inter haec saxa fecerant.  Etiam strepitum miratur, multitudinem, carros, fontis, domos, tabernas, forum[8] cum statuis, templis, reliquisque aedificiis publicis.