XXIV. 75.  Videorne tibi, non ut Saturninus, nominare modo illustris homines, sed imitari numquam nisi clarum, nisi nobilem?  Atqui habebam molestos vobis, sed minutos, Stilponem, Diodorum, Alexinum, quorum sunt contorta et aculeata quaedam [Greek:  sophismata]; sic enim appellantur fallaces conclusiunculae.  Sed quid eos colligam, cum habeam Chrysippum, qui fulcire putatur porticum Stoicorum?  Quam multa ille contra sensus, quam multa contra omnia, quae in consuetudine probantur!  At dissolvit idem.  Mihi quidem non videtur:  sed dissolverit sane.  Certe tam multa non collegisset, quae nos fallerent probabilitate magna, nisi videret iis resisti non facile posse. 76.  Quid Cyrenaici tibi videntur, minime contempti philosophi?  Qui negant esse quicquam quod percipi possit extrinsecus:  ea se sola percipere, quae tactu intimo sentiant, ut dolorem, ut voluptatem:  neque se quo quid colore aut quo sono sit scire, sed tantum sentire adfici se quodam modo.

Satis multa de auctoribus.  Quamquam ex me quaesieras nonne putarem post illos veteres tot saeculis inveniri verum potuisse tot ingeniis tantisque studiis quaerentibus.  Quid inventum sit paulo post videro, te ipso quidem iudice.  Arcesilam vero non obtrectandi causa cum Zenone pugnavisse, sed verum invenire voluisse sic intellegitur. 77.  Nemo, inquam, superiorum non modo expresserat, sed ne dixerat quidem posse hominem nihil opinari, nec solum posse, sed ita necesse esse sapienti.  Visa est Arcesilae cum vera sententia tum honesta et digna sapiente.  Quaesivit de Zenone fortasse quid futurum esset, si nec percipere quicquam posset sapiens nec opinari sapientis esset.  Ille, credo, nihil opinaturum, quoniam esset, quod percipi posset.  Quid ergo id esset?  Visum, credo.  Quale igitur visum? tum illum ita definisse, ex eo, quod esset, sicut esset, impressum et signatum et effictum.  Post requisitum etiamne, si eiusdem modi esset visum verum, quale vel falsum.  Hic Zenonem vidisse acute nullum esse visum quod percipi posset, si id tale esset ab eo, quod est, ut eiusdem modi ab eo, quod non est, posset esse.  Recte consensit Arcesilas; ad definitionem additum:  neque enim falsum percipi posse neque verum, si esset tale, quale vel falsum.  Incubuit autem in eas disputationes, ut doceret nullum tale esse visum a vero, ut non eiusdem modi etiam a falso possit esse. 78.  Haec est una contentio, quae adhuc permanserit.  Nam illud, nulli rei adsensurum esse sapientem, nihil ad hanc controversiam pertinebat.  Licebat enim nihil percipere et tamen opinari, quod a Carneade dicitur probatum:  equidem Clitomacho plus quam Philoni aut Metrodoro credens, hoc magis ab eo disputatum quam probatum puto.  Sed id omittamus.  Illud certe opinatione et perceptione sublata sequitur, omnium adsensionum retentio, ut, si ostendero nihil posse percipi, tu concedas numquam adsensurum esse.