rerum, verborum maiorem Hortensius, sed quo plus in
negotiis gerendis res quam verba prosunt, hoc erat
memoria illa praestantior, quam fuisse in Themistocle,
quem facile Graeciae principem ponimus, singularem
ferunt: qui quidem etiam pollicenti cuidam se
artem ei memoriae, quae tum primum proferebatur, traditurum
respondisse dicitur oblivisci se malle discere, credo,
quod haerebant in memoria quaecumque audierat et viderat.
Tali ingenio praeditus Lucullus adiunxerat etiam illam,
quam Themistocles spreverat, disciplinam. Itaque
ut litteris consignamus quae monumentis mandare volumus,
sic ille in animo res insculptas habebat. 3. Tantus
ergo imperator in omni genere belli fuit, proeliis,
oppugnationibus, navalibus pugnis totiusque belli
instrumento et apparatu, ut ille rex post Alexandrum
maximus hunc a se maiorem ducem cognitum quam quemquam
eorum, quos legisset, fateretur. In eodem tanta
prudentia fuit in constituendis temperandisque civitatibus,
tanta aequitas, ut hodie stet Asia Luculli institutis
servandis et quasi vestigiis persequendis. Sed
etsi magna cum utilitate rei publicae, tamen diutius
quam vellem tanta vis virtutis atque ingeni peregrinata
afuit ab oculis et fori et curiae. Quin etiam,
cum victor a Mithridatico bello revertisset, inimicorum
calumnia triennio tardius quam debuerat triumphavit.
Nos enim consules introduximus paene in urbem currum
clarissimi viri: cuius mihi consilium et auctoritas
quid tum in maximis rebus profuisset dicerem, nisi
de me ipso dicendum esset: quod hoc tempore non
est necesse. Itaque privabo illum potius debito
testimonio quam id cum mea laude communicem.
II. 4. Sed quae populari gloria decorari in Lucullo
debuerunt, ea fere sunt et Graecis litteris celebrata
et Latinis. Nos autem illa externa cum multis,
haec interiora cum paucis ex ipso saepe cognovimus.
Maiore enim studio Lucullus cum omni litterarum generi
tum philosophiae deditus fuit quam qui illum ignorabant
arbitrabantur, nec vero ineunte aetate solum, sed
et pro quaestore aliquot annos et in ipso bello, in
quo ita magna rei militaris esse occupatio solet,
ut non multum imperatori sub ipsis pellibus otii relinquatur.
Cum autem e philosophis ingenio scientiaque putaretur
Antiochus, Philonis auditor, excellere, eum secum et
quaestor habuit et post aliquot annos imperator, cumque
esset ea memoria, quam ante dixi, ea saepe audiendo
facile cognovit, quae vel semel audita meminisse potuisset.
Delectabatur autem mirifice lectione librorum, de quibus
audiebat.
5. Ac vereor interdum ne talium personarum cum
amplificare velim, minuam etiam gloriam. Sunt
enim multi qui omnino Graecas non ament litteras,
plures qui philosophiam, reliqui, etiam si haec non
improbent, tamen earum rerum disputationem principibus
civitatis non ita decoram putant. Ego autem,
cum Graecas litteras M. Catonem in senectute didicisse
acceperim, P. autem Africani historiae loquantur in
legatione illa nobili, quam ante censuram obiit, Panaetium
unum omnino comitem fuisse, nec litterarum Graecarum