Cui ieiuna eremi saxa loquacibus
  exundant scatebris, et latices novos 90
  fundit scissa silex, quae sitientibus
  dat potum populis axe sub igneo.

    Instar fellis aqua tristifico in lacu
  fit ligni venia mel velut Atticum: 
  lignum est, quo sapiunt aspera dulcius; 95
  uam praefixa cruci spes hominum viget.

    Inplet castra cibus tunc quoque ninguidus,
  inlabens gelida grandine densius: 
  his mensas epulis, hac dape construunt,
  quam dat sidereo Christus ab aethere. 100

    Nec non imbrifero ventus anhelitu
  crassa nube leves invehit alites,
  quae conflata in humum, cum semel agmina
  fluxerunt, reduci non revolant fuga.

    Haec olim patribus praemia contulit 105
  insignis pietas numinis unici,
  cuius subsidio nos quoque vescimur
  pascentes dapibus pectora mysticis.

    Fessos ille vocat per freta seculi
  discissis populum turbinibus regens 110
  iactatasque animas mille laboribus
  iustorum in patriam scandere praecipit.

    Illic purpureis tecta rosariis
  omnis fragrat humus calthaque pinguia
  et molles violas et tenues crocos 115
  fundit fonticulis uda fugacibus.

    Illic et gracili balsama surculo
  desudata fluunt, raraque cinnama
  spirant et folium, fonte quod abdito
  praelambens fluvius portat in exitum. 120

    Felices animae prata per herbida
  concentu parili suave sonantibus
  hymnorum modulis dulce canunt melos,
  calcant et pedibus lilia candidis.

    Sunt et spiritibus saepe nocentibus 125
  paenarum celebres sub Styge feriae
  illa nocte, sacer qua rediit Deus
  stagnis ad superos ex Acheronticis.

    Non sicut tenebras de face fulgida
  surgens oceano Lucifer inbuit, 130
  sed terris Domini de cruce tristibus
  maior sole novum restituens diem.

    Marcent suppliciis tartara mitibus,
  exultatque sui carceris otio
  functorum populus liber ab ignibus, 135
  nec fervent solito flumina sulphure.

    Nos festis trahimus per pia gaudia
  noctem conciliis votaque prospera
  certatim vigili congerimus prece
  extructoque agimus liba sacrario. 140

    Pendent mobilibus lumina funibus,
  quae suffixa micant per laquearia,
  et de languidulis fota natatibus
  lucem perspicuo flamma iacit vitro.

    Credas stelligeram desuper aream 145
  ornatam geminis stare trionibus,
  et qua bosporeum temo regit iugum,
  passim purpureos spargier hesperos.

    O res digna, Pater, quam tibi roscidae
  noctis principio grex tuus offerat, 150
  lucem, qua tribuis nil pretiosius,
  lucem, qua reliqua praemia cernimus.

    Tu lux vera oculis, lux quoque sensibus,
  intus tu speculum, tu speculum foris,
  lumen, quod famulans offero, suscipe, 155
  tinctum pacifici chrismatis unguine.