Arma licet ferruginea rubicunda quiete,
  Finitimis metuenda gerit tamen, arguit aurum. 
  Quod gladij, quod mucrones, quod pila, quod hastae
  In rastros abiere, et bello assueta iuuentus
  Pacem et amicitias dulces colit, arguit aurum. 
  Denique si fas est auro connectere laudes
  AEris, et in pacis venerari tempore fortes;
  Quot natos bello heroas, quot ahaenea nutris
  Pectora?  Sint testes procerum tot millia, testes
  Mille duces, interque duces notissima mille
  Illa cui assurgunt Mvsae, quam conscia Pallas
  Laetior exaudit, Gileberti gloria nostri. 
  Illius auxillum, et socialia praelia amici
  Mirantur Belgae, et quamuis iniustus Ibervs
  Commemorat iustas acies, domitasque per oras
  Martia victrices formidat Hibernia turmas. 
  Illum oppugnatae quassatis turribus arces,
  Ilium expugnatae perruptis moenibus vrbes,
  Fluminaque et portus capti, hostilique notatum
  Sanguine submersae meminere sub aequore classes. 
  Hic vbi per medios proiectus Seqvana Celtas
  Labitur, et nomen max amissurus, et vndas. 
  Omnia si desint, quantum est ingentibus ausis
  Humani generis pro pace bonoque pacisci
  Tam varies casus, freta tanta, pericula tanta? 
  Linquere adhuc teneram prolem, et dulcissima sacri
  Oscula coniugij, numerantemque ordine longo
  Avcheriam digitis in mollibus, aequora mille
  Formidanda modis, atque inter pauca relatos
  Avcherios exempla suos, fratremque patremque;
  Qui dum pro patria laudem et virtute sequuntur,
  Obsessi in muris soli portisque Caleti,
  Praeposuere mori, quam cum prodentibus vrbem,
  Et decus Albionvm, turpi superesse salute. 
    Quod si parua loquor, nec adhuc fortasse fatenda est
  Aurea in hoc iterum nostro gens viuere mundo,
  Quid vetat ignotis vt possit surgere terris? 
  Auguror, et faueat dictis Devs, auguror annos,
  In quibus haud illo secus olim principe in vrbes
  Barbara plebs coeat, quam cum noua saxa vocaret
  Amphion Thebas, Troiana ad moenia Phoebvs. 
  Atque vbi sic vltro iunctas sociauerit aedes,
  Deinde dabit leges custodituras easdem;
  In quibus ignari ciues fraudumque, dolique,
  A solida assuescant potius virtute beari;
  Quam genio et molli liquentia corpora vita
  In Venerem ignauam, pinguemque immergere luxum: 
  Quam nummos, quam lucra sequi, quam propter honores
  Viuere ad arbitrium stolidae mutabile plebis. 
  Non illic generi virtus, opibusue premetur
  Libertas populi, non contra in deside vulgo
  Oppugnabit opes ciuis sub nomine pauper: 
  Quisque suo partem foelix in iure capesset. 
  Tum sua magna parens ingenti foenore tellus
  Exiguo sudore dabit bona:  cura iuuentam
  Nulla adiget senio, nec sic labor ocia tollet,
  Quo minus e virtute petant sua commoda ciues. 
  O mihi foelicem si fas conscendere puppim: 
  Et tecum patria (pietas ignosce) relicta