Iam quinta lustranda plaga tibi, iamque regenda
  Imperio superest.  Evropam Asiamqve relinque,
  Et fortunatam nimium, nisi sole propinquo
  Arderet, Libyen:  illis sua facta viasque
  Terminet Alcides:  abs te illustranda quietscit
  Parte alis telus, quam non Babylonia sceptra,
  Non Macedvm inuictae vires, non Persica virtus
  Attigit, aut vnquam Latiae feriere secures. 
  Non illo soboles Mahometi mugijt orbe: 
  Non vafer Hispanvs, coelo, superisque relictis,
  Sacra Papae humano crudelia sanguine fecit. 
  Illic mortales hominumque iguota propago;
  Siue illi nostrae veniant ab origine gentis,
  Seu tandem a prisca Favnorvm stirpe supersint
  Antiqua geniti terra, sine legibus vrbes
  Syluasque et pingues habitant ciuilibus agros: 
  Et priscos referunt mores, vitamque sequuntur
  Italiae antiquae, et primi rude temporis aeuum: 
  Cum genitor nati fugiens Satvrus ob iram
  In Latio posuit sedem, rudibusque regendos
  In tenues vicos homines collegit ab agris. 
  Aurea in hoc primum populo coepisse feruntur
  Secula, sicque homines vitam duxisse beati;
  Vt simul argenti percurrens tempora, et aeris,
  Degener in durum chalybem vilesceret aetas;
  Rursus in antiquum, de quo descenderat, aurum
  (Sic perhibent vales) aeuo vertente rediret. 
  Fallor an est tempus, reuolutoque orbe videntur
  Aurea pacificae transmittere secula gentes? 
  Fallor enim, si quassatas tot cladibus vrbes
  Respicio, et passim lacerantes regna tyrannos: 
  Si Mahometigenis Asiam Libyamqve cruento
  Marte premi, domitaque iugum ceruice subire: 
  Iamque per Evropae fines immane tribunal
  Barbari adorari domini, Dacisqve, Pelasgisqve
  AEmathiisqve, omnique solo quod diuidit Hebrvs,
  Et quondam bello inuictis, nunc Marte sinistro
  Angustos fines, paruamque tuentibus oram
  Pannoniae populis, et prisca in gente Libvrnis. 
  Tum vero in superos pugnas sine fine cieri
  Patribus Avsoniis; ardere in bella, necesque
  Sarmaticas gentes:  et adhuc a caede recenti
  Hispanvm sancto Gallvmqve madere cruore. 
  Non sunt haec auri, non sunt documenta, sed atrox
  Ingenio referunt ferrum, et si dicere ferro
  Deteriora mihi licet, intractabile saxum. 
    At vero ad niueos alia si parte Britannos
  Verto oculos animumque, quot, o pulcherrima tellus
  Testibus antiquo vitam traducis in auro? 
  Namque quod hoc summum colitur tibi numen honore
  Quo superi, atque omnis geniorum casta iuuentus
  Ilius ad sacra iussa vices obit, arguit aurum. 
  Quod tam chara Deo tua sceptra gubernat Amazon,
  Quam Dea, cum nondum coelis Astraea petitis
  Inter mortales regina erat, arguit aurum. 
  Quod colit haud vllis indusas moenibus vrbes
  Aurea libertas, et nescia ferre tyrannum
  Securam aetatem tellus agit, arguit aurum. 
  Quod regio nullis iniuria gentibus, arma