XII. A. Gellii Noctium Atticarum libri XX: edidit Carolus Hosius. Lipsiae (Teubner), 1903.
XIII. Petronii Saturae et Liber Priapeorum: quartum edidit Franciscus Buecheler: adiectae sunt Varronis et Senecae Saturae similesque Reliquiae. Berolini, apud Weidmannos, 1904.
XIV. M. Valerii Martialis Epigrammaton libri: recognovit Walther Gilbert. Lipsiae (Teubner), 1896.
XV. Cornelii Taciti Libri qui Supersunt: quartum recognovit Carolus Halm. Lipsiae (Teubner), 1901.
XVI. C. Vellei Paterculi ex Historiae Romanae libris duobus quae supersunt: edidit Carolus Halm. Lipsiae (Teubner), 1876.
XVII. L. Annaei Senecae Opera quae Supersunt: recognovit Fridericus Haase. Lipsiae (Teubner), 1898.
XVIII. Athenaei Naucratitae Deipnosophistaro libri XV: recensuit Georgius Kaibel. Lipsiae (Teubner), 1887.
XIX. Lucii Apulei Metamorphoseon libri XI. Apologia et Florida. Recensuit J. van der Vliet. Lipsiae (Teubner), 1897.
XX. C. Plini Caecili Secundi Epistularum libri
novem. Epistularum ad
Traianum liber. Panegyricus. Recognovit
C.F.W. Mueller. Lipsiae
(Teubner), 1903.
XXI. Scriptores Historiae Augustae: edidit
Hermannus Peter. Lipsiae
(Teubner), 1888.
XXII. M. Fabii Quintiliani Institutionis Oratoriae
libri XII: recensuit
Eduardus Bonnell. Lipsiae (Teubner), 1905.
XXIII. Marci Antonini Commentariorum libri XII:
iterum recensuit Ioannes
Stich. Lipsiae (Teubner), 1903.
XXIV. C. Plinii Secundi Naturalis Historiae libri
XXXVII: recognovit
Ludovicus Ianus. Lipsiae (Teubner), 1854.
XXV. XII Panegyrici Latini: recensuit Aemilius
Baehrens. Lipsiae
(Teubner), 1874.
XXVI. Plutarchi Scripta Moralia, Graece et Latine:
Parisiis, editore
Ambrosio F. Didot, 1841.
Plutarchi Vitae Parallelae: iterum recognovit Carolus Sintennis. Lipsiae (Teubner), 1884.
XXVII. Ammiani Marcellini Rerum Gestarum libri qui supersunt: recensuit V. Gardthausen. Lipsiae (Teubner), 1875.
XXVIII. Poetae Latini Minores: recensuit Aemilius Baehrens. Lipsiae (Teubner), 1883.
NOTES:
[1] Paulus, iii, 4_a_, 1.
[2] Ulpian, Tit., xx, 16. Gaius, ii, 112.
[ 3: Male relatives on the father’s side—agnati—were guardians in such cases; these failing, the judge of the supreme court (praetor) assigned one. See Ulpian, Tit., xi, 3, 4, and 24. Gaius, i, 185, and iii, 10. Libertae (freedwomen) took as guardians their former masters.]
[4] Ulpian, Tit., xi, 27.
[5] The power of the father was called potestas; that of the husband, manus.
[6] Aulus Gellius, x, 23. Cf. Suetonius, Tiberius, 35.
[7] Gaius, i, 144.
[8] Ulpian, Tit., xi, I.
[9] Ulpian, Tit., xi, 28a. Gaius, i, 194. Paulus, iv, 9, 1-9.