sine capellum inestimabilis quasi valoris, et fecit reuerentiam Cruci; et statim incensum posui in thuribulo; Episcopus noster accepit thuribulum, et thurificauit eum; ac sibi praedictus Episcopus dedit benedictionem suam.  Accedentes vero ad praedictum dominum, semper sibi aliquid offerendum deferunt; secum illam antiquam legem obseruantes; Non apparebis in conspectu meo vacuus; Idcirco portauimus nobiscum poma, et ea sibi super vnum incisorium reuerenter obtulimus; et ipse duo accepit, et de vno aliquantulum comedit:  Et tunc fecit nobis signum quod recederemus, ne equi venientes in aliquo nos offenderent; statimque ab eo discessimus, atque diuertimus, et iuimus ad aliquos Barones per fratres nostri ordinis ad fidem conuersos, qui in exercitu eius erant, et eis obtulimus de pomis praedictis, qui cum maximo gaudio ipsa accipientes ita videbantur laetari, ac si praebuissemus eis familiariter magnum munus.  Haec praedicta frater Guilelmus de Solangna in scriptis redegit, sicut praedictus frater Odoricus ore tenus exprimebat.  Anno Domini 1330, mense Maij in loco Sancti Antonij de Padua; Nec curauit de latino difficili, et stilo ornato; Sed sicut ipse narrabat ad hoc vt homines facilius intelligerent quae dicuntur.  Ego frater Odoricus de Foro Iulij de quadam terra quae dicitur Portus Vahonis de ordine minorum testificor, et testimonium perhibeo reuerendo patri Guidoto ministro prouinciae Sancti Antonij in Marchia Triuisana, cum ab eo fuerim per obedientiam requisitus, quod haec omnia quae superius scripta sunt, aut proprijs oculis ego vidi, aut a fide dignis audiui:  Communis etiam loquutio illarum terrarum illa quae nec vidi testatur esse; Multa etiam alia ego dimisissem, nisi illa proprijs oculis conspexissem.  Ego autem de die in diem me propono contratas seu terras accedere, in quibus mori, et viuere me dispono, si placuerit Deo meo.

De morte fratris Odorici.

Anno igitur Domini 1331. disponente se praedicto fratre Odorico ad perficiendum iter suae peregrinationis, prout mente conceperat, et etiam vt via et labor esset sibi magnis ad meritum, decreuit primo praesentiam adire Domini et patris omnium summi Pontificis Domini Ioannis Papae 22:  cuius benedictione obedientiaque recepta cum societate fratrum secum ire volentium ad partes infidelium se transferret:  Cumque sic eundo versus summum Pontificem, non multum distaret a ciuitate Pisana, in quadam via occurrit sibi quidam senex in habitu peregrini eum salutans ex nomine, Aue (inquiens) frater Odorice:  Et cum frater quaereret quo modo ipsius haberet noticiam?  Respondit, Dum eras in India noui te, tuum qui noui sanctum propositum; Sed et tu modo ad conuentum vnde venisti reuertere, quia die sequenti decimo ex hoc mundo migrabis.  Verbis igitur senis attonitus et stupefactus, praesertim cum Senex ille statim post dictum ab eius aspectu disparuit; reuerti decreuit; Et reuersus est in bona prosperitate nullam sentiens grauedinem corporis, seu aliquam infirmitatem; Cumque esset in conuentu suo Vtinensi.  N. in prouincia Paduana decimo die, prout facti sibi fuir reuelatio, accepta communione, ipsoque ad Deum disponente, etiam corpore existens incolumis in Domino foeliciter requieuit:  Cuius sacer obitus Domino summo Pontifici praefato sub manu Notarij publici transmittitur; qui sic scribet.