ne quid vsquam mali esset, quod in homine non esset.  Haud procul vrbe Roma in Faliscorum agro familiae sum paucae, quae vocantur Hirpiae:  quae sacrificio annuo, quod fit ad montem Soractem Apollini, super ambustam ligni struem ambulantes non aduruntur.  Et ob id perpetuo senatusconsulto militiae omniumque aliorum numerum vacationem habent.  Quorundam corpore partes nascuntur ad aliqua mirabiles sicut Pyrrho regi pollex in dextero pede:  cuius tactu lienosis medebatur.  Hunc cremari cum reliquo corpore non potuisse tradunt, conditumque loculo in templo.  Praecipue India AEthiopumque tractus, miraculis scatent.  Maxima in India gignuntur animalia, Indicio sunt canes grandioris caeteris.  Arbores quidem tantae proceritatis traduntur, vt sagittis superari nequeant.  Haec facit vbertas soli, temperies coeli, aquarum abundantia (si libeat credere) vt sub vna ficu turmae condantur equitum.  Arundines vero tantae proceritatis, vt singula internodia alueo nauigabili ternos interdum homines ferant.  Multos ibi quina cubita constat longitudine excedere:  non expuere:  non capitis, aut dentium, aut oculorum vllo dolore affici, raro aliarum corporis partium:  tam moderato Solis vapore durari.  Philosophos eorum quos Gymnosophystas vocant, ab exortu ad Occasum praestare, contuentes Solem immobilibus oculis:  feruentibus harenis toto die alternis pedibus insistere.  In monte cui nomen est Milo, homines esse auersis plantis, octonos digitos in singulis pedibus habentes, autor est Megasthenes.  In multis autem montibus genus hominum capitibus caninis, ferarum pellibus velari, pro voce latratum edere, vnguibus armatum venatu et aucupio vesci.  Horum supra centum viginti millia fuisse prodente se, Ctesias scribit:  et in quadam gente Indiae, foeminas semel in vita parere, genitosque confestim canescere.  Item hominum genus, qui Monosceli vocarentur, singulis cruribus, mirae pernicitatis ad saltum:  eosdemque Sciopodas vocari, quod in maiori aestu humi iacentes resupini, vmbra se pedum protegant, non longe eos a Troglodytis abesse.  Rursusque ab his Occidentem versus quosdam sine ceruice, oculos in humeris habentes.  Sunt et Satyri subsolanis Indorum montibus (Cartadalorum dicitur Regio) pernicissimum animal, tum quadrupedes, tum recte currentes humana effigie propter velocitatem, nisi senes aut aegri, non capiuntur.  Choromandarum gentem vocat Tauron siluestrem sine voce, stridoris horrendi, hirtis corporibus, oculis glaucis, dentibus caninis.  Eudoxus in meridianis Indiae viris plantas esse cubitales, foeminis adeo paruas, vt Struthopodes appellentur.  Megastenes gentem inter Nomadas Indos narium loco foramina tantum habentem, anguium modo loripedem, vocarit Syrictas.  Ad extremos fines Indiae ab Oriente, circa fontem Gangis, Astomorum gentem sine ore, corpore toto hirtam vestiri frondium lanugine, halitu tantum viuentem et odore quem naribus trahant:  nullum illis cibum, nullumque potum:  tantum radicum florumque varios odores et syluestrium malorum, quae secum portant longiore itinere, ne desit olfactus,