I thought once agayne here to haue made an ende, with heartie Vale, of the best fashion; but loe, an ylfavoured mys chaunce.  My last farewell, whereof I made great accompt, and muche maruelled you shoulde make no mention thereof, I am nowe tolde, (in the diuel’s name,) was thorough one mans negligence quite forgotten, but shoulde nowe vndoubtedly haue beene sent, whether I hadde come or no.  Seing it can now be no otherwise, I pray you take all togither, wyth all their faults:  and nowe I hope you will vouchsafe mee an answeare of the largest size, or else I tell you true, you shall bee verye deepe in my debte; notwythstandyng thys other sweete but shorte letter, and fine, but fewe verses.  But I woulde rather I might yet see youre owne good selfe, and receiue a reciprocall farewell from your owne sweete mouth.

Ad ornatissimum virum, multis iam diu nominibus clarissimum, G. H., Immerito sui, mox in Gallias nauigaturi, [Greek:  Eutuchein]

Sic malus egregium, sic non inimicus amicum,
Sicque nouus veterem iubet ipse poeta poetam
Saluere, ac caelo, post secula multa, secundo,
Iam reducem, (caelo mage quam nunc ipse sccundo)
Vtier.  Ecce deus, (modo sit deus ille, renixum
Qui vocet in scelus, et iuratos perdat amores)
Ecce deus mihi clara dedit modo signa marinus,
Et sua veligero lenis parat aequora ligno
Mox sulcanda; suas etiam pater AEolus iras
Ponit, et ingentes animos Aquilonis. 
Cuncta vijs sic apta meis:  ego solus ineptus. 
Nam mihi nescio quo mens saucia vulnere, dudum
Fluctuat ancipiti pelago, dum navita proram
Inualidam validus rapit huc Amor, et rapit illuc
Consilijs Ratio melioribus vsa, Decusque
Immortale leui diffissa Cupidinis arcu*: 
     [* This line appears to be corrupt.]
Angimur hoc dubio, et portu vexamur in ipso. 
Magne pharetrati nunc tu contemptor Amoris,
(Id tibi Dij nomen precor haud impune remittant)
Hos nodos exsolue, et eris mihi magnus Apollo! 
Spiritus ad summos, scio, te generosus honores
Exstimulat, majusque docet spirare poetam. 
Quam leuis est Amor, et tamen haud leuis est Amor omnis. 
Ergo nihil laudi reputas aequale perenni,
Praeque sacrosancta splendoris imagine tanti,
Caetera, quae vecors, vti numina, vulgus adorat,
Praedia, amicitias, vrbana peculia, nummos,
Quaeque placent oculis, formas, spectacula, amores,
Conculcare soles, vt humum, et ludibria sensus: 
Digna meo certe Haruejo sententia, digna
Oratore amplo, et generoso pectore, quam non
Stoica formidet veterum sapientia vinclis
Sancire aeternis:  sapor haud tamen omnibus idem. 
Dicitur effoeti proles facunda Laertae,
Quamlibet ignoti iactata per aequora caeli,
Inque procelloso longum exsul gurgite ponto,
Prae tamen amplexu lachrymosae conjugis, ortus
Caelestes, Diuumque thoros spreuisse beatos. 
Tantum amor, et mulier, vel amore potetitior.  Ilium
Tu tamen illudis; tua magnificentia tanta est: